Triumph TR8 |
|
|
| Beschrijving | Niet meer verwacht maar dan toch nog verschenen (op de Amerikaanse markt) : de TR8. Nadat de fabriek in Speke in de periode van februari tot oktober 1977 ca. 200 TR7’s Fixed Heads van een 8 cilinder had voorzien (i.p.v. van de gewone 4 cilinder) voor export naar de USA, was er nadien weinig of niets meer over deze auto’s vernomen. Door stakingen, verhuizingen van fabrieken en geldnood was dit project naar achter geschoven. Heel veel ontwikkelingswerk was eigenlijk nooit nodig geweest: bij het ontwerp van de TR7 was men er al van uitgegaan dat installatie van een V8 zonder meer mogelijk zou moeten zijn. De motor hiervoor met een inhoud van 3528 cc werd namelijk al langere tijd door Rover in licentie gefabriceerd. Van origine was dit een ontwerp uit 1959 van General Motors die dit blok zelf maar een paar jaar heeft gebruikt (o.a. voor Buick). Nog met onderliggende nokkenas, stoterstangen en een lage compressieverhouding was het niet echt een moderne motor. Na deze stilte verschenen er in de zomer van 1979 toch berichten in de Amerikaanse autobladen dat een Triumph TR8 op komst was in cabriolet uitvoering (DHC - Drop Head Coupé) Over een gesloten versie (FHC - Fixed Head Coupé) werd met geen enkel woord meer gerept. Het duurde toch nog tot mei 1980 voordat de TR8 DHC in Amerika in de verkoop ging. Er was een versie met carburateurs leverbaar (uit kostenoverwegingen werd dit aangeboden) en een uitvoering met multipoint injectie. Speciaal bedoeld voor Californië en enkele andere markten (o.a. Japan). Standaard werd de auto geleverd met lichtmetalen velgen, een Moto-Lita stuurwiel en stuurbekrachtiging (GM). Door het hogere gewicht van de auto t.o.v. de TR7 werd de voorvering aangepast. Om een betere gewichtsverdeling te krijgen was de accu naar de kofferbak verhuisd. Hoewel het aantal pk’s bescheiden was voor een 8 cilinder, waren de prestaties door het gunstige koppel toch indrukwekkend en de pers was gelijk laaiend enthousiast over deze nieuwe telg van Triumph. Door allerlei oorzaken en door sluiting van de fabriek in Solihull (oktober 1981) zijn er uiteindelijk slechts 2715 TR8-en gemaakt. Daarvan zijn er ca. 20 in Engeland gebleven en enkele daarvan ook verkocht. Met zijn gorgelende 8 cilinder is deze auto nog steeds een echte eyecatcher. |
| Typen |
|
| Aantal inzittenden | 2 inzittenden |
| Transmissie | Handgeschakelde 5 versnellingsbak of Borg-Warner automaat (type 66) |
| Gebouwd van | Gebouwd van juni 1979 tot oktober 1981 |
| Nieuwprijs | voor de DHC : 11.500 US Dollar (handgeschakeld, carburateurs, zonder airco en zonder radio) De FHC is niet officieel verkocht in de States |
| Aantal gebouwd |
|
| Aantal in Nederland | 24 stuks geregistreerd in CTH register met geldige APK. Door het dikwijls ontbreken van chassisnummers in het CTH register kan niet precies worden aangegeven hoeveel ombouwversies hierbij zitten van TR7 naar TR8. (Onechte TR8) |
|
Gebruiksvriendelijkheid en kosten |
(meer -en is beter, maximaal 5 -en) |
| Gebruiksvriendelijkheid in dagelijks verkeer | |
| Aanschafprijs | |
| Onderhoudskosten | |
| Verkrijgbaarheid onderdelen | |
|
TR8
|
|
