Triumph Herald |
|
Beschrijving | De Herald is vanaf de start leverbaar als sedan, coupé en convertible, altijd met twee deuren en met een 948 cc motor onder de forse, voorover scharnierende motorkap. Michelotti tekende dit mooie ontwerp. Tegen de zelfdragende carrosserie-trend in wordt de Herald voorzien van een apart chassis, waarop losse delen worden geschroefd. Het front bestaat uit één geheel en scharniert dus naar voren, dan volgt het stuur/dashgedeelte en het derde deel is het zitgedeelte met kofferbak. Zo kunnen er eenvoudig allerlei modelvarianten via dit principe worden gebouwd. Het derde deel is dan voor convertible of estate geheel anders. Dit is het geluk van het gebruiken van een chassis. Maar dat chassis was uit nood geboren, omdat er in Engeland geen fabrikant te vinden was die een hele carrosserie voor Triumph kon maken. Maar de delen bij verschillende fabrikanten laten maken, dat lukte wel. Het werden dus als het ware “meccano auto’s”. In het begin is er kritiek op de matige prestaties van de 948, de achterwielophanging (pendelassen) en te dure prijsstelling. Als het noodlijdende Standard-Triumph in 1961 overgaat naar Leyland Motors, komt er budget vrij om de Herald te verfijnen. Een estate en bestelwagen (Courier Van) zien het licht, de coupé komt te vervallen. Er komen grotere motorvarianten in de vorm van de 1200 en 12/50, de transmissie en achterwielophanging worden herzien en het interieur en de uitrusting verbeterd. In 1967 volgt de13/60 met een compleet nieuw front (à la Vitesse) en een 1297 cc motor, iets ander dashboard en weer verbeterd interieur. De Herald productie gaat door tot 1971. |
Typen | Coupe, Saloon, Estate, Convertible en Courier Van |
Aantal inzittenden | 4 inzittenden; geen standaard gordels. |
Transmissie | Handgeschakelde 4-bak. |
Gebouwd van | Gebouwd van 1959 tot 1971 |
Nieuwprijs | Nieuwprijzen schommelden in de loop der jaren tussen fl 6.250,- en fl 8.050 (2840 en 3660 euro);in verhouding duurder dan andere middenklassers. |
Aantal gebouwd | 548.301 stuks |
Aantal in Nederland | (rijdend en niet rijdend): 545 (948= 8; 1200= 155; 12/50= 134; 13/60= 248) |
Gebruiksvriendelijkheid en kosten |
(meer -en is beter, maximaal 5 -en) |
Gebruiksvriendelijkheid in dagelijks verkeer | |
Aanschafprijs | |
Onderhoudskosten | |
Verkrijgbaarheid onderdelen | |
Herald 948De Triumph Herald was één de nieuwe kleine auto’s op de Londen Motor Show van 1959, naast bv. de Austin Mini en de Ford Anglia 105E. Vergeleken met hen had de 948 cc motor net wat minder PK’s, zelfs met een dubbele carburateur van de convertible en later, als optie, op de saloon . Pers en publiek verwelkomden in de Albert Hall een saloon en coupé, een paar maanden later gevolgd door de convertible. Kleurstellingen waren veelal duo-tone en de bumpers hadden nog geen rubbers (wel te verkrijgen als accessoire). Triumph staat mede bekend om zijn mooie houten dasboards, maar de 948 had een zwart/grijs fibreboard dash met witte klokjes en grijze schakelaars. Echter ook hiervoor bestond een accesoire: de ‘veneer capping kit’. Modern voor die tijd was de Herald zeker: onafhankelijke wielophanging rondom, erg weinig smeerpunten, zeer kleine draaicirkel en overzichtelijke carrosserie door het vele glas. Wel reed je bij hogere snelheden met nogal wat toeren, want het differentieel had een korte overbrenging van 4,875 of 4,55 op 1. Waarschijnlijk nog maar 8 in Nedeland.
|
|
Herald 1200Het model 1200 was een bestseller en erg lang in productie. De grotere motor van 1147cc leverde weliswaar niet veel meer PK’s dan de dubbele carburateurversie van zijn voorganger, maar het verbeterde koppel deed je anders geloven. De 1200 kreeg een langere overbrenging (4,11 op 1) in het differentieel, zodat er wat relaxter gereden kon worden. Vanaf mei 1962 kreeg deze Herald het zgn. Mk2 chassis, welke verbeterd en verstevigd was om ook de nieuwe Vitesse te dienen. Het interieur werd wat luxer en schijfremmen werden een optie. Er kwam naast de saloon ook een convertible en een estate. In GB werd zelfs een bedrijfsuitvoering van de estate geleverd, als type 'courier van': simpel interieur, geen achterbank en geen achterste zijruiten.
|
|
Herald 12/50Het model 12/50 bleef het uiterlijk van de 1200 houden, maar kreeg een wat pittiger 1147cc motor, standaard schijfremmen en een skylight (Webasto sunroof). Uiterlijke verschillen waren o.a. de grille, rode 12/50 badges en interieur aanpassingen. Gelukkig was de kachel nu standaard en geen optie meer. Omdat in de UK de 12/50 alleen als saloon met een sunroof werd aangeboden, werd daar nooit de convertible geleverd. Voor het vaste land van Europa was dat wel anders: in België werden wel convertibles geassembleerd uit CKD kits.
|
|
Herald 13/60Dit model was de laatste van de Herald reeks. Het kreeg de 1296 cc motor, die ook in de Triumph 1300 voorwielaandrijver en Spitfire zat. De 13/60 was zodoende 25% sterker dan de 1200. Er werden weer 3 modellen gemaakt, de saloon, convertible en estate. Het uiterlijk werd vooral aan de voorzijde grondig veranderd, gebaseerd op de Vitesse ‘looks’. Ook het comfort van de stoelen werd verbeterd en het dashboard herzien (bv. verzonken en T-vormige schakelaars gegroepeerd in het midden van de dash). Erg fijn voor de mensen die langere ritten maakten: de bezinetank werd vergroot à la Vitesse: van 30 naar 40 liter. De allerlaatste Heralds uit '70 en '71 kregen in Engeland zelfs het stuurslot van de Spitfire MK IV. Hoewel tegenwoordig veel autofabrikanten hun vernieuwde modellen steeds groter maken (denk bv. aan de VW Golf), bleven de Heralds qua afmetingen hun hele leven hetzelfde. Hierdoor kreeg je geen grote modelverschillen en waren de uiterlijke veranderingen in feite sumier te noemen. Frontaal zag je wel het verschil, van achteren niet zo gauw. Onderhuids en in het interieur is er natuurlijk wel het nodige ‘bij de tijd gebracht’.
|
|